آموزش آناتومی خرگوش جنگلی و صحرایی

خرگوش‌های جنگلی و صحرایی خیلی شبیه به هم هستند. چون هردو گوش‌های درازی دارند و نحوه حرکتشان مشابه است. برای کشیدن این دو حیوان باید شباهت‌های آنها را بشناسید و بفهمید چرا آنها با هم متفاوت هستند. در این راهنما جزئیات آناتومی این دو حیوان را بررسی می‌کنیم که به شما در کشیدن آنها کمک می‌کند. همچنین اگر به طراحی حیوانات علاقمند هستید پیشنهاد می‌کنیم دیگر نوشته های سایت آرت تول در مورد آموزش طراحی را مطالعه کنید.

ویژگی‌های معمول بدن خرگوش جنگلی و صحرایی

آناتومی پایه

اول از همه، هر دو خرگوش جنگلی و صحرایی پستاندارانی چابک با پاهای عقبی بسیار بلند و قوی هستند که برای پریدن از آنها استفاده می‌کنند. هر دوی آنها دندان‌های جونده مانند، گوش‌های بلند و دم‌های کرکی و کوتاه دارند. شکل کلی بدن آنها بسیار شبیه است، بنابراین می‌توانید به راحتی از اسکلت و ماهیچه‌های خرگوش (در زیر) برای کشیدن خرگوش استفاده کنید. طرح‌های تشریحی زیر می‌تواند به عنوان پایه ای برای این حیوانات استفاده شود.

حرکت

هم خرگوش جنگلی و صحرایی از راه رفتن تازی بر اساس “هل دادن” سریع پاهای عقب قوی خود استفاده می‌کنند. در این نوع حرکت، پاهای عقبی تقریباً بسته می‌شوند و پاهای جلویی به طور مستقل حرکت می‌کنند.

پنجه‌ها

خرگوش‌های جنگلی و صحرایی چهار انگشت در هر پنجه دارند و بالشتک پنجه‌ای مشخصی در آنها دیده نمی‌شود. پنجه هایشان صاف، قوی و با چنگال‌های بلند است که برای حفاری طراحی شده اند. این پنجه‌ها ممکن است با موهای متراکمی پوشیده شده باشد و ظاهری از انگشتان کشیده و بدون چنگال ایجاد کنند.

پنجه‌های عقبی که به طور مداوم مورد استفاده قرار می‌گیرند، بسیار بزرگتر از پنجه‌های جلویی آنها است. برای خرگوش‌های جنگلی این تفاوت خیلی زیاد نیست، اما برای خرگوش‌های صحرایی پنجه عقبی می‌تواند حتی پنج برابر بزرگتر از پنجه جلویی شان باشد!

دم

دم گیج کننده ترین عضو بدن این حیوانات است که بیشتر توسط افرادی اشتباه می‌شود که هرگز به خرگوش جنگلی و صحرایی واقعی نگاه نکرده اند. یک توپ کرکی که اغلب در کارتون‌ها به تصویر کشیده می‌شود از نظر تشریحی غیر منطقی است. خرگوش جنگلی و صحرایی دارای دم کوتاه و باریک، کرکی و در عین حال مخروطی هستند.

دهان و بینی

یکی دیگر از موارد گیج کننده در مورد این حیوانات، بینی آنها است. بینی این حیوانات اغلب به‌عنوان یک خط ساده به تصویر کشیده می‌شود اما در واقع بینی آنها یک بینی کاملاً معمولی با توانایی جالب بستن (“تکان دادن”) است. رنگ این بینی پنهان به رنگ خز بستگی دارد و برای خرگوش‌های صحرایی تیره و برای خرگوش‌های جنگلی روشن است.

گوش‌ها

گوشهای بلند مشخص خرگوش‌ها به راحتی کشیده می‌شود: این گوش‌ها از یک استوانه شروع می‌شوند و سپس به یک نوک گرد ختم می‌شوند. آنها می‌توانند به طور مستقل حرکت کنند بنابراین برای زنده تر کردن تصویر عالی هستند.

نکته مهم این است که گوش‌های خرگوش‌ها صاف نیستند؛ در نمای جانبی می‌توان شکل “کاسه” مانند آنها را مشاهده کرد.

گوش‌های خرگوش‌های صحرایی بسیار بلندتر از خرگوش‌های جنگلی است (حتی دوبرابر بلندتر از سرشان)، گوش‌های خرگوش‌های جنگلی گردتر هم هست.

ویژگی‌های متمایز خرگوش صحرایی

طرح بدن

خرگوش صحرایی را می‌توان به راحتی با بدن باریک و پاهای بلندش تشخیص داد. خرگوش‌های صحرایی معمولاً بزرگ‌تر از خرگوش‌های جنگلی هستند، مگر اینکه در مورد نژادهایی صحبت کنیم که برای گوشتشان نگهداری می‌شوند.

خز زمستانی خرگوش‌های قطبی سفید و بسیار ضخیم است که ظاهر آن‌ها را بیشتر شبیه خرگوش جنگلی می‌کند.

سر

سر خرگوش صحرایی با شیب قوی و پوزه کوتاه مشخص می‌شود. چشم‌های این خرگوش در طرفین سرش قرار می‌گیرند و در جمجمه بسیار بالا قرار دارند.

سر خرگوش صحرایی - نمای جلو — سر خرگوش صحرایی – نمای جلو

چشم‌ها

یکی از ویژگی‌های بارز خرگوش‌های صحرایی، چشم‌های قهوه‌ای آن‌ها است که با مردمک‌های بزرگ و مشکی متضاد است. لبه پلک‌های این حیوان تیره است.

ویژگی‌های متمایز خرگوش جنگلی

طرح بدن

خرگوش جنگلی هیکلی تر از خرگوش صحرایی است و خز کرکی تر و پاهای کوتاه تری دارد.

سر

سر خرگوش جنگلی گردتر و پوزه اش کوتاه تر و چشم هایش پایین تر است.

سر خرگوش جنگلی - نمای جلو — سر خرگوش جنگلی – نمای جلو

به نظر من یادگیری از تصویر کنار هم قرار گرفته این دو حیوان ساده ترین راه است بنابراین به این مقایسه مستقیم این دو خرگوش نگاهی بیندازید.

چشم‌ها

معمولاً چشم‌ها به قدری تیره هستند که مردمک‌ها به وضوح دیده نمی‌شوند. همچنین “مژه” آنها از خز تشکیل شده که ظاهری زیبا به چشم می‌بخشد. رنگ لبه پلکشان به خز بستگی دارد؛ صورتی برای نژادهای کم رنگ و تیره برای نژادهای وحشی تر.

تمرین عملی ترسیم خرگوش جنگلی و صحرایی

بیایید از همه چیزهایی که تازه یاد گرفته ایم در عمل استفاده کنیم. من به شما پیشنهاد می‌کنم صرفا مثال را دوباره ترسیم نکنید بلکه کارهایی که من انجام می‌دهم را به تنهایی دنبال کنید و از موارد قسمت بالا برای ایجاد تصویر خود استفاده کنید. به این ترتیب شما بهتر یاد خواهید گرفت!

گام 1

با “اسکلت” حیوانات خود شروع کنید. شما می‌توانید از هر فریم از حرکت پرش برای یک ژست طبیعی استفاده کنید. اگر این مشکل را پیدا کردید، به مقاله این سایت در مورد ایجاد ژست نگاهی بیندازید. برای سهولت در کار می‌توانید از نمای دو بعدی نیز استفاده کنید.

گام 2

با استفاده از طرح، ماهیچه‌ها را اضافه کنید. دقت کامل اجباری نیست و تا زمانی که برای سرگرمی طراحی می‌کنید می‌توانید بدون نگرانی کار کنید. تحت فشار قرار دادن ماهیچه‌های فردی به هیچ وجه واقع بینانه نیست (این خطوط معمولاً زیر خز پنهان می‌شوند) اما برای سایه زدن سریع بسیار مفید هستند.