درس 10: قرار دادن همه چیز در کنار یکدیگر

تصویر تمرینی شماره 1

پیش از اینکه مداد به دست بگیرید، یک بار دیگر لیست تهیه شده از دروس گذشته را مرور کرده و سعی کنید تکنیک‌های ترسیمی که برای این طراحی به کار خواهید برد را به ذهن بیاورید. در واقع به لیست فوق به چشم یک چک لیست نگاه کرده و از آن در طراحی های خود بهره بگیرید.

در ادامه با رویکرد پیشنهادی ما برای ترسیم این تصویر آشنا می‌شوید. توصیه می‌کنیم، پیش از دیدن ادامه آموزش ابتدا رویکرد خودتان را امتحان کرده و تا قبل از اتمام طراحی، باقی آموزش را مطالعه نفرماید.

رویکرد پیشنهادی برای ترسیم تصویر شماره ۱

از آنجایی که تنها یک روش صحیح برای ترسیم وجود ندارد، به هیچ وجه بابت این موضوع که رویکرد و شیوه شما متفاوت از شیوه پیشنهادی ما باشد، نگران نشوید.

گام اول: تصویر الگوی خود را مشاهده کنید.

سعی کنید با جزئیات صحنه، اشیاء و تناسبات به خوبی ارتباط برقرار کنید. آیا می‌توانید از پرسپکتیو یک نقطه‌ای یا دونقطه‌ای برای ترسیم هر چه دقیق‌تر برخی از اشیاء کمک بگیرید؟

به نظر می‌رسد که الوارهای چوبی می‌توانند به کمک پرسپکتیو تک‌نقطه‌ای ترسیم شوند. بیایید با امتداد خطوط بر روی تصویر اصلی از درستی این حدس اطمینان حاصل کنیم.

با ادامه دادن خطوط هر یک از الوارها مشاهده می‌کنیم که همه آن‌ها در نقطه‌ای کمی بالاتر از کشتی‌ها به همدیگر می‌رسند. ما این نقطه را نقطه گریز می‌نامیم و حالا می‌دانیم که می‌توانیم از پرسپکتیو تک‌نقطه‌ای برای ترسیم عرشه بهره بگیریم. همچنین محل حدودی نقطه گریز پرسپکتیومان را مشخص کرده‌ایم که بعدها از آن برای تکمیل طراحی خود بهره خواهیم برد.

نکته: همان طور که ممکن است توجه کرده باشید، تمامی خطوط امتداد یافته از الوارهای عرشه کاملا به یک نقطه منتهی نمی‌شوند. علت این امر آن است که الوارهای چوبی در طول زمان و تحت شرایط آب‌وهوایی دچار اعوجاج می‌شوند، پس طبیعی است که به طور کامل با هم موازی نبوده و دقیقا به یک نقطه گریز منتهی نشوند.

گام دوم: با در نظر گرفتن تناسبات، اجزای تصویر را ساده کنید.

قبل از اینکه شروع به طراحی کنید، می‌توانید محدوده مستطیلی شکل عکس را روی صفحه خود پیاده کنید تا مطمئن شوید فضای کافی برای ترسیم همه چیز در اختیار دارید. اگر نمی‌خواهید این کار را انجام دهید، تنها نگاهی بر آن داشته و قاب مستطیلی را در طول طراحی شکل دهید.

کلیت این تصویر می‌تواند به سه بخش افقی اصلی تقسیم شود: عرشه، دریا و آسمان. عرشه حدود یک سوم از عرض تصویر را با خود اختصاص داده و آسمان نیز حدود یک چهارم از باقی مانده آن را در بر می‌گیرد.

زوایا را نیز مد نظر قرار دهید. عرشه باید اندکی شیب رو به پایین به سمت چپ داشته باشد.

در مرحله بعد، عناصر اصلی صحنه را انتخاب و به ترتیب شکل تقریبی هر یک را ترسیم کنید. شما می‌توانید هر شیء را به صورت یک حجم بسیار ساده ترسیم کرده و جزئیات را بعدا با تخمین تناسبات و اندازه‌ها اضافه نمایید.

در هنگام اضافه کردن جزئیات، مطمئن شوید که به طور پیوسته تناسبات را کنترل می‌کنید. یعنی با کشیدن هر شیء دقت کنید که آیا فاصله آن از اطراف تصویر و یا اشیاء دیگر رعایت شده است؟ فاصله میان کفش راست و لبه آب چقدر است؟ زاویه چرخش کفش چپ چقدر است و پاشنه آن با پای راست چه اندازه فاصله دارد؟ هر چقدر با جزئی‌نگری بیشتری مشاهده و دقت کنید، طراحی شما به واقعیت نزدیک‌تر خواهد بود.

نگاهی به چک لیست تهیه شده در سمت راست تصویر بیندازید. متوجه خواهید شد تا اینجا بعضی از موارد از جمله ۱، ۲، ۴ و ۵ خط خورده‌اند. مورد پنجم تحت عنوان «پیوستگی» در دو بخش از تصویر کروکی ترسیم شده قابل مشاهده است: یکی در ترسیم خط عرشه که از پاها عبور کرده است و دیگری خط مربوط به سطح آب که از سطوح در نظر گرفته شده برای کشتی‌ها عبور کرده است.

گام سوم: جزئیات بیشتری را ترسیم کنید.

تا اینجای کار، ما یک پیرنگ تقریبی از تصویر را ترسیم کرده‌ایم و هنوز کار زیادی بر روی طراحی صورت نگرفته است. بنابراین بهترین موقع است تا تناسبات را مجددا کنترل و در صورت نیاز اصلاح کنیم. به عنوان مثال متوجه می‌شویم که کشتی دوم از سمت چپ، اندکی کوتاه‌تر ترسیم شده است، پس اندکی آن را امتداد می‌دهیم. و به همین ترتیب به رفع اشکالات و اضافه کردن جزئیات می‌پردازیم.

در ادامه، اندکی از نقوش یکی از کفش‌ها ترسیم شده، شکل هر یک از کشتی‌ها ترسیم شده و برخی از کشتی‌های دوردست (که در سمت راست تصویر قرار دارند) اضافه شده‌اند. اگر شما از کیفیت احجام ترسیم شده در این مرحله رضایت دارید، می‌توانید خطوط را کمی تیره‌تر کنید.

گام چهارم: پرسپکتیو

همان طور که احتمالا از گام اول به یاد دارید، ما نقطه گریز عرشه را به دست آورده و گفتیم که در مراحل بعدی ترسیم از آن استفاده خواهیم کرد. همان گونه که در تصویر زیر مشخص است، در این مرحله ما پس از مشخص کردن نقطه گریز، از خط‌کش برای ترسیم خطوط مربوط به الوارهای عرشه استفاده کرده‌ایم.

با اتمام این کار، مورد پرسپکتیو نیز از لیست ما قلم می‌خورد.

گام پنجم: ضخامت خطوط

به تک تک خطوطی که ترسیم می‌کنید توجه نمایید. هر چه خطوط شما ضخیم‌تر باشند، آن ناحیه از تصویر توجه بیشتری جلب خواهد کرد. در تصویر پایین، ما اندکی موج به کمک مداد با تن سبک‌تر و روشن‌تر ایجاد کرده‌ایم. این کار باعث می‌شود آن‌ها لطیف‌تر به نظر برسند.

کانون تمرکز این تصویر کفش‌ها و عرشه هستند. شما می‌توانید با استفاده از خطوط ضخیم‌تر و پررنگ‌تر در محل‌های مناسب، کمک کنید تا این عناصر نزدیک‌تر به نظر برسند. اگر شما با دقت بیشتری به تصویر نگاه کنید، متوجه خواهید شد که نقش‌ونگارهای روی کفش‌ها که ضخیم‌تر ترسیم شده‌اند، در نگاه بیننده نزدیک‌تر به نظر می‌رسند.

ما همچنین توصیه می‌کنیم که خطوط مربوط به الوارهای عرشه نیز پررنگ شوند. با انجام این کار کمک می‌کنید تا طراحی شما تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد. با انجام این مرحله، مورد هفتم نیز در چک‌لیست ما خط می‌خورد.

گام ششم: همه چیز را سایه بزنید و تصویرتان را سه‌بعدی کنید.

همان طور که قبلا نیز توصیه کرده‌ایم، بهتر است سایه زدن را از نواحی تیره‌تر شروع کنید.

نگاهی به تصویر الگوی خود بیندازید و ببینید آیا بخش سفیدی وجود دارد. همان طور که قابل مشاهده است، هیچ نقطه‌ای که واقعا سفید باشد روی این تصویر وجود ندارد. بنابراین ما نباید هیچ نقطه سفیدی در طراحی خود باقی بگذاریم. به نظر می‌رسد روشن‌ترین رنگ‌ها، خاکستری روشن باشد، پس لایه اولیه را به طور کامل به همین رنگ سایه می‌زنیم.

با وجود اینکه طرح ما به طور کامل سایه زده شده است اما مسطح به نظر می‌رسد. با بررسی روشن‌ترین و تیره‌ترین بخش‌های تصویر، به سادگی جهت تابش نور را مشخص می‌کنیم. سپس از تکنیک خط سایه برای مشخص کردن مرز تمامی سایه‌های ایجاد شده پیرامون ساق پاها و کفش‌ها  بهره می‌گیریم.

زمانی که نواحی مشخص شده برای سایه‌زنی، با مقادیر مناسبی از سایه پوشانده شوند، تصویر کم‌کم سه‌بعدی به نظر خواهد رسید.

حال اندکی فراتر رفته و کوه و کشتی‌ها را نیز سایه می‌زنیم. این سایه‌ها تقریبا یکنواخت هستند و این باعث می‌شود کار در این مرحله ساده‌تر باشد.

حال سایه‌های میانی را اضافه کرده و مطمئن شوید که سایه‌های شما بر روی طیفی به تدریج تغییر می‌کنند. هر چقدر لبه‌های شما نرم‌تر باشند، باید میزان تغییرات سایه تدریجی‌تر باشد و هر چه خطوط لبه‌ها تیز‌تر به نظر برسند تغییرات تدریجی سایه کمتر است اما در هیچ کجا تغییر ناگهانی سایه نخواهیم داشت.

اکنون نوبت به سایه‌زنی آب رسیده است. برای اینکه امواج ملایم به نظر بیایند، می‌توانید از تکنیک سایه کانتور بهره بگیرید. برای سطوح خشن و ناهموار آب، از ترکیب تکنیک‌های هچ و خطوط مواج استفاده نمایید. اگر شما نمی‌خواهید بیننده توجهش را از سوژه اصلی برگیرد، از اضافه کردن جزئیات بیش از حد به آب اجتناب کنید.

به نظر می‌رسد که این حد از سایه‌زنی کافی باشد. یک نگاه دیگر به کل تصویر بیندازید تا چیزی از قلم نیفتاده باشد…

همانطور که دیده می‌شود، اضافه کردن طرح‌های مواج به کفش‌ها و طرح چوبی الوارهای عرشه فراموش شده‌اند. همچنین ممکن است اندکی جزئیات به کشتی‌ها اضافه کنیم….

حالا طرح ما بهتر به نظر می‌رسد! آیا باز هم چیزی فراموش شده است؟ چک کردن مجدد ضرری نخواهد داشت!

می‌بینیم که هیچ سایه‌ای زیر ساق پاها و کفش‌ها کشیده نشده است. با اضافه کردن این سایه‌ها، پاها وضعیت آسوده‌تری القا می‌نمایند و دیگر اینطور به نظر نمی‌رسد که با تکنیک‌ها فتوشاپی به صحنه الحاق شده‌اند.

خب همانطور که مشاهده می‌کنید ما موفق شدیم آخرین مرحله در چک لیست خود را نیز خط بزنیم و این یعنی کار طراحی به پایان رسیده است.

تصویر تمرینی شماره ۲

اگر شما نتوانستید پیش از اقدام به طراحی تصویر تمرینی اول، از مطالعه توضیحات ما اجتناب کنید، اکنون فرصت خوبی است تا با آمادگی بیشتر این کار را برای تمرین دوم انجام دهید.

رویکرد پیشنهادی برای ترسیم تصویر شماره ۲

گام اول: تصویر الگوی خود را مشاهده کرده و نقاط گریز را پیدا کنید.

در اولین نگاه به این تصویر، به نظر می‌رسد که ذهن ما ابرها را نامرئی کرده است و دیده نمی‌شوند! بعد از مدتی، ابرها بیشتر به چشم می‌آیند و برخی سایه‌ها از جانب درختان و افراد توجه‌مان را جلب می‌کنند.

تصویر الگوی خود را با دقت و به طور موشکافانه بررسی کنید. یک نگاه سرسری کافی نیست.

به نظر می‌رسد که پرسپکتیو یک نقطه‌ای می تواند برای ترسیم برخی عناصر این عکس به کار گرفته شود. با امتداد ریل‌های قطار و لبه‌های چمن‌ها تا دستیابی به یک نقطه واحد، به راحتی به نقطه گریز دست می‌یابیم که در آینده از آن استفاده خواهیم کرد.

گام دوم: همه چیز را ساده کنید.

از روی تصویر مرجع، می‌توانیم ابعاد زمین را اندازه بگیریم. با این کار به طور حدودی درمی‌یابیم که یک سوم از تصویر به زمین اختصاص دارد. بنابراین یک خط افقی در یک سوم پایین از عرض کادر ترسیم می‌کنیم. همچون تمرین اول، اینجا نیز شما می‌توانید دور کادر خود را خط‌کشی کنید تا بتوانید دقیقا در ابعاد متناسب با تصویر الگو طراحی کنید یا اینکه کمی نسبت‌ها را با توجه به ابعاد کاغذتان تغییر دهید.

 بهتر است پیش از ترسیم کوه‌ها و درختان، یک خط‌چین عمودی روی تصویر الگو بکشید طوری که از نقطه گریز ریل قطار که پیش از این مشخص کرده‌اید عبور کند. این خط‌چین به شما کمک می‌کند اجزای پرشمار این تصویر را ساده کرده و بدانید هر شیء حدودا در چه مکانی باید ترسیم شود.

نکته: در این طراحی، بدون دقت به این مطلب که کوه‌ها باید فاصله یکسانی از خط‌چین داشته باشند، کوچکترین کوه با فاصله بسیار کمی از خط‌چین میانی ترسیم شده است. به اندازه کافی در تصویر دقت کنید تا از چنین اشتباهاتی پرهیز کنید.

درخت‌ها جزئیات بسیاری دارند اما در این مرحله شما نیاز به یک بازنمایی تقریبی دارید، بنابراین کافیست تنها با احجام قطره‌ای شکل محل و ابعادشان را مشخص کنید. برای اطمینان از اینکه درختان در ابعاد درستی ترسیم شده‌اند، شما باید اندازه آن‌ها را نسبت به عرض تصویر، نسبت به یکدیگر و نسبت به کوه‌ها را مد نظر قرار داشته باشید.

گام سوم: پرسپکتیو

در جایی که خط افقی زمین با خط‌چین عمودی برخورد می‌کند، نقطه گریز خود را مشخص کرده و ریل‌های قطار و لبه‌های چمن‌ها را با کمک این نقطه ترسیم کنید.

گام چهارم: جزئیات را ترسیم کنید.

اندکی به جزئیات درختان اضافه نمایید و سعی کنید کمی با یکدیگر متفاوت باشند.

گام پنجم: پیوستگی را رعایت کنید

توصیه می‌کنیم اشخاص را در پایان ترسیم کنید، چرا که آن‌ها بخشی از خط افقی را پوشش می‌دهند. در این مرحله نیز، تنها یک حجم ساده برای نشان دادن فضایی که اشخاص قرار خواهند گرفت، کافیست.

با انجام این مرحله گزینه پنجم یعنی پیوستگی نیز از لیست حذف می‌شود.

گام ششم: کیفیت خطوط

اگر شما می‌خواهید تصویرتان عمق بیشتری داشته باشد، ریل‌های قطار را در بخش جلوی تصویر ضخیم‌تر و در بخش انتهایی نازک‌تر ترسیم کنید.

برای لبه‌های چمن‌ها، بهتر است ابتدا از خطوط مستقیم جهت تعیین محدوده و سپس خطوط مواج استفاده نمایید. بدین ترتیب، این بافت تفاوت واضحی با ریل‌های قطار خواهد داشت.

گام هفتم: سایه بزنید

توصیه می‌کنیم سایه زدن را ابتدا با کوه‌ها شروع کنید. چرا که ساده‌ترین عناصر برای سایه زدن در این تصویر به شمار می‌روند.

نگاهی به تصویر الگو انداخته و تعیین کنید روشن‌ترین نقطه چه رنگی دارد. سپس یک لایه سبک از آن رنگ را به کل تصویر اضافه کنید.

خط سایه روشن‌ترین نواحی در آسمان را مشخص کرده و سپس اطراف آن را سایه بزنید. می توانید از تکنیک خطوط درهم برای سایه زدن چمن استفاده کنید.

سپس خطوط نرمی به اطراف مرز سایه در آسمان اضافه کنید تا نور پراکنده شده طبیعی‌تر به نظر برسد.

برای اضافه کردن جزئیات درختان، استفاده از خطوط مواج تکنیک مناسبی است.

برای شاخه‌های درختان در گوشه سمت چپ و بالا، استفاده از مثلث‌ها و حلقه‌ها برای نمایش برگ‌ها ایده پیشنهادی ماست.

اکنون زمان اضافه کردن سایر جزئیات فرا رسیده است. در این تصویر تعداد زیادی ابر وجود دارند که یکی از بهترین تکنیک‌ها برای ترسیم‌شان استفاده از سایه‌زنی با خطوط درهم است.

تصویر تمرینی شماره ۳

این تمرین اندکی چالشی به نظر می‌رسد، اما اطمینان می‌دهیم که شما با کمی تلاش خواهید توانست تمامی ۹ مورد مشخص شده در چک لیست را به درستی انجام دهید. ممکن است شما در ابتدای کار ندانید که دقیقا باید چه کار کنید، ولی کافیست به خودتان اعتماد کنید و بدانید که در طول مسیر متوجه همه نکات خواهید شد.

رویکرد پیشنهادی برای ترسیم تصویر شماره ۳

گام اول: مشاهده تصویر الگو و یافتن نقاط گریز

در هنگام مشاهده این تصویر، شمردن سوژه‌های موجود در صحنه کمک کننده خواهد بود: اشخاص، رنگ‌ها، انعکاس‌ها، روشنایی و … . به این فکر کنید که چه تکنیک‌های سایه‌ای و در کجا باید استفاده شوند.

در این صحنه سوژه‌ها و اشیاء بی‌شماری وجود دارند که می‌توانند به کمک پرسپکتیو تک نقطه‌ای ترسیم شوند: از جمله لپ‌تاپ‌ها. تنها نکته متمایز در این تصویر نسبت به تمرینات دیگر آن است که لپ‌تاپ‌ها دو نقطه گریز متفاوت دارند.

با در نظر داشتن این نکته بیایید به ادامه کار بپردازیم.

نکته: دلیل اینکه ما از پرسپکتیو تک‌نقطه‌ای برای کاغذها استفاده نکردیم آن است که لبه‌های کاغذ پوشانده شده‌اند، بنابراین ما تنها یک لبه کاغذ را می‌توانیم امتداد دهیم در حالیکه برای دستیابی به نقطه گریز ما حداقل به دو خط از یک شیء نیاز داریم.

گام دوم: ساده کردن اشیاء

این صحنه واقعا شلوغ است، و می‌تواند باعث ترس از شروع طراحی شود. اما تنها کاری که باید انجام دهید این است که با یک خط یا شیء شروع کنید. زمانی که اولین شیء را ترسیم کردید، ترسیم باقی موارد ساده‌تر خواهد بود.

توصیه ما این است که با بزرگترین و مشخص‌ترین شیء شروع کنید که در اینجا میز است. ما می‌توانیم لبه میز را به خوبی ببینیم و می‌توانیم مشاهده کنیم که حدود به اندازه یک سوم عرض تصویر از مرز پایین صحنه فاصله دارد. مشاهده لبه سمت راست میز واقعا دشوار است چرا که بیشتر بخش‌های آن پوشانده شده است، پس فعلا به طور حدسی، تلاش خود را برای ترسیم بهترین حالت ممکن انجام می‌دهیم.

شیء بعدی که می‌توانیم ترسیم آن را شروع کنیم، دومین سوژه بزرگ موجود در تصویر است: لپ‌تاپ نزدیک‌تر به جلو صحنه. از آنجایی که لبه‌های کناری لپ‌تاپ را به کمک پرسپکتیو تک‌نقطه‌ای ترسیم خواهیم کرد، در این مرحله تنها به ترسیم پروفیل جانبی لپ‌تاپ اکتفا می‌کنیم.

گام سوم: پرسپکتیو

ابتدا نقطه گریز را به دست آورده و سپس محل آن را بر روی طراحی مشخص کنید. زمانی که مکان نقطه گریز مشخص شود، ترسیم باقی قسمت‌های لپ‌تاپ به سادگی صورت خواهد گرفت.

با رویکرد مشابه، لپ‌تاپ دوم را نیز می‌توان به راحتی ترسیم کرد. نقطه گریز این لپ‌تاپ متفاوت از لپ‌تاپ اول است، چرا که لپ‌تاپ‌ها اشیاء ثابتی نیستند و می‌توانند آزادانه بر روی میز حرکت داده شوند. اگر آن‌ها به یکدیگر وصل بودند، نقاط گریزشان می‌توانست در یک محل واقع شود.

با چک کردن تصویر مرجع متوجه می‌شویم که گوشه لپ‌تاپ به چه اندازه از لبه میز فاصله دارد و این فاصله را با یک نقطه کوچک مشخص می‌کنیم تا بدانیم لپ‌تاپ کجا باید تمام شود.

زمانی‌که عرض لپ‌تاپ مشخص شد، ترسیم همه چیز در محل خودش ممکن می‌شود.

با پایان این مرحله، نگاهی به تصویر انداخته و بررسی می‌کنیم که آیا محل قرارگیری لپ‌تاپ‌ها نسبت به میز و صحنه رضایت‌بخش است یا نه. پس از اطمینان از برقراری تناسبات کلی، جزئیات مربوط به کلید‌های کیبورد را نیز به کمک نقطه گریز ترسیم می‌کنیم.

گام چهارم: ترسیم جزئیات

اکنون که دو شیء عمده موجود در تصویر، ترسیم شدند، جایگذاری باقی سوژه‌ها بسیار ساده‌تر خواهد بود.

ترسیم دست‌ها اندکی پیچیده به نظر می‌رسد. بنابراین ابتدا با ترسیم تقریبی شکل کلی دست‌ها که دیده می‌شود، شروع می‌کنیم. هیچ جزئیاتی لازم نیست! تنها بر روی جایگیری، زوایای، تناسبات و ابعاد کلی تمرکز کنید.

پس از این مرحله، در چک لیست خود، گزینه پیوستگی را خط می‌زنیم. حتما دلیل این کار را می‌دانید.

زمانی که از نتیجه نهایی ترسیم خود رضایت کافی داشتیم، بالاخره وقت آن فرا رسیده که خطوط اضافی که از دست‌ها عبور می‌کنند را پاک کنیم.

حالا می‌توانیم با کمک خطوط راهنمایی که ترسیم شده‌اند، کم‌کم جزئیات را اضافه کنیم.

گام پنجم: سایه‌زنی و سه‌بعدی کردن

با توجه به الگوهای روشنایی و انعکاس‌های روشن روی لپ‌تاپ‌ها، به نظر می‌رسد که نور از سمت پنجره یک دیوار با فاصله زیاد و یا یک منبع نور مصنوعی از همان جهت به صحنه می‌تابد. ما می‌توانیم در این صحنه روشن‌ترین و تیره‌ترین نواحی را مشخص کنیم.

این بار، به جای سایه زدن کل تصویر به رنگ خاکستری روشن، کار سایه زدن را گام به گام پیش ‌می‌بریم. اما شما می‌توانید شیوه مورد نظر خود را پیش بگیرید.

در اینجا نیز ابتدا با تیره‌ترین مقادیر شروع می‌کنیم: لبه‌های لپ‌تاپ و کلید‌ها، سایه‌های روی دست‌ها و لباس‌ها و … .

و در ادامه اندکی از تن‌های میانی را اضافه می‌کنیم.

بازو‌ها حالا سه‌بعدی‌تر به نظر رسیده و حالت انحنا به خود گرفته‌اند.

در این مرحله، چین و چروک لباس‌ها اضافه می‌شوند. این کار معمولا در مراحل پایانی صورت می‌گیرد تا مانع از حواس‌پرتی در ترسیم کلیات اساسی شود. در بخش‌هایی از پارچه که نیاز به هایلایت وجود دارد، کافیست از پاک‌کن خمیری جهت کاهش درجه تیرگی بهره بگیریم.

به تدریج، تن‌های میانی بیشتری به بخش‌های مختلف تصویر اضافه می‌کنیم.

برای میز چوبی، از خطوط با ضخامت‌های متنوع استفاده می‌شود تا بافت چوب به خوبی القا شود. بر روی تصویر مرجع چنین خطوطی به روشنی قابل دیدن نیست، اما این جزئیات می‌تواند طراحی ما را گویاتر کند.

در هنگام سایه زدن صفحات نمایش لپ‌تاپ‌ها، بهتر است از پاک‌کن خمیری برای ایجاد انعکاس‌های نورانی که بر روی صفحه نمایش ایجاد شده‌اند بهره بگیرید.

در نهایت خط سایه نقطه روشن روی دیوار را مشخص کرده و اطراف آن را به طور کامل سایه بزنید.

در ادامه داخل محدوده‌ روشنی را که مشخص کرده‌اید سایه بزنید تا جایی که به میزان تیرگی مناسب دست یابید.

شاید دقت کرده باشید که در این طراحی، ترسیم نوک خودکار در دست جلویی فراموش شده است. بنابراین ترسیم آن با دقت و در نظر داشتن اینکه ابتدا و انتهای خودکار باید روی خط مستقیم در داخل دست قرار گیرند، صورت می‌گیرد (اگر شما متوجه این بخش نشده‌اید، می‌توانید به انتهای خودکار که اندکی از دست فرد بیرون زده است دقت کنید.)

همین طور ترسیم خطوط مربوط به نوشته‌های تصویر فراموش شده‌اند. ما نمی‌خواهیم این خطوط توجه بسیاری به خود جلب کنند بنابراین آن‌ها را بسیار جزئی و با خطوط بسیار نرم ترسیم می‌کنیم.

در نهایت، کل تصویر را دوبار و برای بار آخر بررسی می‌کنیم. همان طور که می‌بینیم پاک کردن خطوط اضافی مربوط به انگشتان که از مداد عبور کرده‌اند نیز فراموش شده است.

آیا شما هم موفق شدید تمام ۹ مورد موجود در تصویر را خط زده و کار خود را کامل کنید؟

تکالیف و چالش‌ها

برای تمرین بیشتر، توصیه می‌کنیم تمام تصاویر تمرینی بعدی را نیز طراحی کنید. اگر دوست دارید می‌توانید ابتکار عمل نیز به خرج دهید.

در انجام تمرینات برای خودتان مشخص کنید که از چه تکنیک‌هایی استفاده خواهید کرد. همه چیز به شما بستگی دارد! ممکن است گاهی نتوانید تمامی موارد موجود در چک‌لیست خود را به کار گیرید، چراکه برخی تکنیک‌ها ممکن است مناسب طرح شما نباشند. این شما خواهید بود که تصمیم می‌گیرید.

برای تصویر زیر، چه چیزی را ابتدا ترسیم خواهید کرد؟ و بعدا چه چیزی را ترسیم می‌کنید؟

در این تصویر، گلدان‌های سفالی متعدد در ابعاد مختلف وجود دارند! چگونه می‌توانید همه آن‌ها را با رعایت تناسبات صحیح ترسیم کنید؟

کدام تکنیک‌های سایه‌زنی می‌توانند به خوبی بافت زمخت و ضخیم پوست یک فیل را به تصویر کشند؟ کدام تکنیک‌ها سایه کمک خواهند کرد تا خرطوم منحنی به نظر برسد؟ چه طور می‌توانید تمایز دو فیل قرار گرفته در جلوی صحنه از باقی فیل‌ها که در پشت صحنه قرار گرفته‌اند را نمایش دهید؟

در این صحنه اشیاء پرشماری وجود دارند. چگونه می‌توانید جزئیات را نادیده گرفته و مهم‌ترین عناصر را به صورت احجام ساده ترسیم کنید؟

پس از انجام این تمرینات، آن‌ها را با دوستان و افراد حرفه ای در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید. آن‌ها مشتاق دیدن شیوه‌های ابتکاری شما در ترسیم هستند. همچنین می‌توانید از طریق اینستاگرام آرت تول آثار خود را برای ما بفرستید تا به شما بازخورد بدهیم.

اگر پس از تمرین‌های طراحی، خلاصه‌ای از تکنیک‌ها و برداشت‌های خود برای ترسیم را نیز ارائه نمایید، شانس شما برای گرفتن بازخوردهای مفید و راهنمایی ارزنده از دوستان‌تان افزایش خواهد یافت.