طراحی حیوانات: آناتومی پروانه و طراحی بال آنها
حتی اگر کسانی واقعاً به حشرات علاقهای نداشته باشند، از زیبایی بالهای آنها جذب میشوند. در این آموزش، به شما نشان خواهیم داد چگونه میتوانید بالهای متنوع انواع پروانهها را به تصویر بکشید و چگونه با رعایت همه قوانین و اصول کلی، بال خود را طراحی کنید. خبر خوب این است که حتی افراد تازهکار هم قادرند پروانههای واقعگرایانه را به تصویر بکشند! آیا این به نظر شما جذاب است؟ پس شروع کنیم!
1. کشیدن بدن پروانه
گام اول
برای آغاز نقاشی بالهای پروانه، در ابتدا به یک بدن برای اتصال آنها نیاز داریم. میتوانید این بدن را به شکلی سمبلی ترسیم کنید یا چند دقیقه اضافی را به صرف کنید تا به اثر واقعگرایانهتری دست یابید. در صورت تمایل به نقاشی یک موجود فانتزی با بال، میتوانید این گام را حذف کرده و به سمت جزئیات بالها بروید.
در مورد آناتومی پروانه، به این نکات توجه کنید:
- بالها به توراکس متصل هستند و وقتی جمع میشوند، همدیگر را پوشش میدهند – بال عقب در بالا قرار دارد؛
- توراکس با موهای نرم پوشیده شده است؛
- شکم از توراکس بلندتر است و به صورت مشخص تقسیم شده است. ممکن است همچنین با مو پوشیده شود؛
- هر پروانه سه جفت پا دارد، اما جفت اول همیشه کوتاهتر است – گاهی اوقات خیلی کوتاه است که تقریباً قابل مشاهده نیست (پس نیازی به نقاشی آن نیست)؛
- مهمترین حسگرهای پروانه در سر آنتنها و پالپیها قرار دارند. پالپیها شبیه آنتنهای کوتاه هستند، با این تفاوت که به شدت با مو پوشیده شدهاند؛
- چشم های پروانه ها بزرگ، بیضی شکل و ترکیبی است؛
- پروانه دهان ندارد، فقط “لوله نوشیدن” مستقیم – پروبوسکیس – که میتواند در صورت نیاز فرودرخشیده و گشوده شود؛
- تمام بدن میتواند رنگارنگ و نقطه نقطه باشد تا به بالها بخورد.
گام دوم
برای نقاشی بدن پروانه از دید هوایی:
- سه دایره رسم کنید که همدیگر را تا حدی گوناگون پوشش دهند: یک دایره کوچک، یک دایره بزرگ و گرد، یک دایره بلند و باریک؛
- دایره کوچکتر را به دو نیمه تقسیم کنید و دایرههای چشم را اضافه کنید؛
- آنتنها و پالپیها را در بالای سر اضافه کنید؛
- شکم را به قسمتهایی تقسیم کنید؛
- توراکس را با مو بپوشانید.
2. آناتومی بال پروانه
بالهای پروانه میتوانند در ابعاد و شکلهای بسیار متنوعی ظاهر شوند؛ از کوچک یا بزرگ بودن گرفته تا عریض یا باریک بودن، از رنگارنگ تا شفاف، و از شکل گرد یا پاره پاره بودن. با این حال، ویژگیهایی نیز وجود دارند که در تمام انواع پروانهها مشترکند.
گام اول
بالهای جلو میتوانند برابر یا بزرگتر از بالهای عقب باشند – ولی هرگز کوچکتر نمیشوند.
گام دوم
اگر بالهای عقب به شکم نزدیک باشند، ممکن است لازم باشد آنها را هنگام گسترش بال خم کنید.
گام سوم
معمولاً سطح جلویی (بالا) بالها رنگارنگتر است، در حالی که سطح عقب (پایین) کمتر تمایزآمیز است. این به پروانه کمک میکند که در مواقع خطر، با محیط تطابق پیدا کند.
گام چهارم
در زمان بررسی ساختار بالها، این ویژگی برای تمام پروانهها یکسان است. بالهای پروانه اساساً دارای یک شکل مثلثی هستند که شامل سه لبه است: لبههای کناری (costal)، لبه بیرونی و لبه داخلی. بالهای جلو همچنین دارای یک نوک هستند که آنها را بلندتر میکند.
3. کشیدن بال پروانه
گام اول
با چهار مثلث متصل به بدن شروع کنید. آنها میتوانند هر اندازهای که نیاز دارید باشند.
گام دوم
لبههای گرد را اضافه کنید. لبه داخلی بال جلو، لبه کناری بال عقب را پوشش میدهد. اندازه و زاویه لبهها میتواند بسته به دلخواه شما تنظیم شود.
گام سوم
یک نوک برای هرکدام از بالها بکشید. یک نوک میتواند کوچک و تقریباً واقعگرایانه باشد، یا بلند و برجسته.
گام چهارم
خط هایی را از پایه بالها به صورت خمیده رسم کنید.
گام پنجم
خط های خمیده را تا لبه کباری بکشید.
گام ششم
لبههای داخلی را با خطوط پررنگ و صاف جدا کنید.
گام هفتم
حالا چندین خط خمیده را در هر بال به یکدیگر وصل کنید تا یک سلول در وسط به نام “سلول دیسکال” ایجاد شود.
گام هشتم
و تمام! حالا فقط کافی است که عرضهای مختلفی به همه خطوط اضافه کنید تا طبیعیتر شوند.
4. کشیدن پروانه شهریار
گام اول
بیایید با محبوبترین گونه در آمریکای شمالی، پروانه شهریار (مونارک)، ادامه دهیم. میتوانیم از طرح تمرین قبلی استفاده کنیم.
گام دوم
لبه کناری و لبه داخلی را با رنگ سیاه پر کنید.
گام سوم
لبه بیرونی را هم با رنگ سیاه پر کنید، یک مرز موجی ایجاد کنید که به رگ ها متصل است.
گام چهارم
یک بخش سیاه در قسمت بالایی اضافه کنید و نوک آن را خالی بگذارید.
گام پنجم
حالا وقت آن است که نقاط را اضافه کنیم! خطوط بسیار نازک و کوتاه را در لبهها رسم کنید، سپس دو دایره را مستقیماً روی آنها اضافه کنید. هر سلول باید دو گروه از اینها داشته باشد.
گام ششم
حالا میتوانیم رنگها را اضافه کنیم. هر دو بال، نارنجی روشن، و بال عقب کمی زردتر است. نقاط نزدیک نوک، زرد هستند. خود نوک کمی تیرهتر است، چرا که رگها در اینجا به یکدیگر نزدیکتر هستند.
5. کشیدن طاووس آبی کوهی (نوعی پروانه)
گام اول
پاپیلیو یولیسس، معروف به طاووس آبی کوهی، یک پروانه زیبا و بزرگ از ناحیه استرالیاست. بالهای این پروانه دارای لبه کناری بلند و منظم و حاشیههای موجی در بال عقب با دمهای مشخص هستند.
گام دوم
بال جلو، لبه کناری، نوک و لبه بیرونی را با رنگ سیاه پر کنید، و یک فاصله کم کنار سلول دیسکال را خالی بگذارید. لبه کناری و لبه بیرونی بال عقب را هم با حفظ حاشیه موجی، با رنگ سیاه پر کنید.
گام سوم
در بالهای جلو، برگهای خاکستری را در امتداد رگ های لبه بیرونی اضافه کنید. آنها باید تنها کمی روشنتر از رنگ سیاه اطراف باشند.
گام چهارم
در بالهای جلو، یک مثلث کوچک سیاه را در بالای سلول دیسکال اضافه کنید.
گام پنجم
حالا میتوانید رنگها را اضافه کنید. بال عقب، با یک سایه سبز، کمی روشنتر از بال جلو خواهد بود. همچنین میتوانید چند نقطه باریک را در لبه بالهای عقب اضافه کنید.
6. کشیدن دمچلچلهای جهان قدیم
گام اول
آیا میدانستید که نام این پروانه اشتباه است؟ این نام نه تنها به این گونه خاص، بلکه به یک طیف کلی از پروانهها اطلاق میشود. به هر حال، به نقاشی بازگردیم. با افزودن دمهای مشخص در بالهای عقب، بالهای این پروانه خیلی شبیه به پروانه مونارک هستند.
گام دوم
تمام لبههای بیرونی بال جلو را با رنگ سیاه پر کنید. در بال عقب، ناحیه نزدیک به لبه بیرونی را سیاه کنید و این سیاهی را در طول رگ های پایین بیاورید. یک “ویرگول” در لبه داخلی اضافه کنید و همچنین بالای سلول دیسکال را پررنگ کنید.
گام سوم
در بالهای جلو، نیمی از سلول دیسکال را با رنگ سیاه پر کنید و یک خط ضخیم در نیمی دیگر اضافه کنید. در بالهای عقب، خطوط سیاهی را که رگ ها را به لبه متصل میکنند، اضافه کنید. نیمی از لبه داخلی را نیز با رنگ سیاه پر کنید.
گام چهارم
در بالهای جلو، بالاي سلول ديسكال را با رنگ سياه پر كنيد. برخي از رگ هایی را كه به سلول ديسكال متصل میشوند را پررنگ كنيد. پايه نوك را سياه كنيد، و سپس خطوط سياه در لبه كناری را اضافه كنيد، و آنها را با قطعات سياه ديگر متصل كنيد.
گام پنجم
حالا وقت افزودن رنگهاست! رنگ پایه برای پروانه ما زرد روشن است. به آن، در بالهای عقب، جزئیاتی در رنگ سیاه اضافه کنید، همچون لکههای آبی و مات. حتماً به نقطه قرمز در لبه داخلی هم توجه کنید! در بالهای جلو، لبه بیرونی را با لکههایی به رنگ پایه تزیین نمایید.
گام ششم
پروانه ما تمام رگ های خود را به عنوان تزیین استفاده نمیکند. برخی از آنها به شدت با رنگ پایه پوشیده شدهاند. همچنین، سیاهی در بخشهای داخلی بالها (نزدیک به بدن) ترکیبی از رنگ سیاه و رنگ پایه دارد.
7. کشیدن فرشته آمازون
گام اول
حالا وقت آن است که به پروانه مورد علاقه من بپردازیم، یک پروانه از جنگل های بارانی و از خانواده کورینه. این پروانه بسیار نادر است، اما اینجارو، بالهای شفاف دارد! از نظر ساختار بالهای آن، بالهای عقب شکل جالبی دارند و دمهای بسیار طولانی هم دیده میشود. خود بدن نیز اندکی جثهی جمعی دارد.
گام دوم
بالهای جلو، لبه کناری و لبه بیرونی را با خطوط راست سیاه کنید. بالهای عقب، لبه بیرونی و لبه داخلی را با رنگ سیاه پر کنید و آنها را در بالای دمها ترکیب کنید.
گام سوم
با خطوط راست و ضخیم، دو لبه را در ناحیه سلول دیسکال متصل کنید.
گام چهارم
برخی از رگ ها همچنین شفاف هستند و این حس را میدهند که سلولهای بزرگتری نیز وجود دارند. پوسته نیز شفاف و صاف، مانند یک پارچه شفاف است.
گام پنجم
نوبت رنگ آمیزی است! لکههای آبی را درست نزدیک به لبه داخلی اضافه کنید و یک رنگ قرمز روشن را در پایین اضافه کنید.
8. یک پروانه با طرح خودتان بکشید!
گام اول
اگر قصد دارید پروانه خود را ترسیم کنید، با شکل بالهایی که انتخاب کردهاید، شروع کنید. همانطور که قبلاً ذکر شد، بالها میتوانند گرد و کوتاه یا بلند و باریک با دم مشخص باشند. همچنین، میتوانید از قدرت تخیل خود بهره ببرید و حتی دمهای بیشتری ایجاد کنید! این پروانه متعلق به شماست و شما میتوانید هر کاری را که دوست دارید با آن انجام دهید، البته تا زمانی که قوانین کلی را رعایت کنید.
گام دوم
بالها میتوانند کاملاً گسترده یا تاشده باشند. زاویه بین آنها شکل کلی بالها را تغییر میدهد – حتی بالهای بلند و باریک هم هنگام تاشدن گردتر به نظر میآیند.
گام سوم
راحتترین راه برای شروع با یک الگو این است که یک یا چند لبه را سیاه یا تیره کنید. همچنین میتوانید ترکیبی از آنها را استفاده کنید، به عنوان مثال، لبه کناری و لبه بیرونی بال جلو را تیره کنید و با لبه داخلی بال عقب نیز همین کار را انجام دهید. لبهها میتوانند صاف و یا در رگ ها ترکیب شوند.
گام چهارم
نواحی تیرهشده بسیار مناسبند تا نقاط متناقض بر روی آنها قرار داده شوند. این نواحی میتوانند هر شکل و اندازهای داشته باشند و نیازی به یکنواختی و همتا بودن ندارند.
گام پنجم
خطوط ضخیم میتوانند برای پر کردن منطقه وسط بالها استفاده شوند. میتوانید آنها را کنار لبهها قرار دهید و یا با آنها بازی کنید و شکلهای کاملاً عجیب و غریبی بکشید.
گام ششم
همچنین میتوانید عناصر پایه بالها، مانند رگ ها و سلولها را پررنگ کنید و الگوهای جالبی را ایجاد کنید.
گام هفتم
بسیاری از پروانهها “چشمانی” روی بالهای خود دارند تا شکارچیان را ترسانده و از خود دفاع کنند. برای ایجاد این چشمان، میتوانید الیاف متفاوت و تقریباً در وسط متمرکز شده را به صورت گلولهای ترسیم کنید. بهترین اثر با استفاده از رنگهای سیاه و سفید به دست میآید، اما شما میتوانید از رنگهای دیگر نیز استفاده کنید.
گام هشتم
آخرین اقدام و اما مهمترین آن، استفاده از رنگهاست! این کار، اغلب آسانترین قسمت، اما دارای چند نکته مهم است. بالهای جلو معمولاً تاریکتر از بالهای عقب هستند، گاهی حتی رنگهای آنها کاملاً متفاوت است. همیشه بهتر است ابتدا یک رنگ پایه را انتخاب کرده و سپس بررسی کنید که چگونه رنگهای متفاوت و مختلف با بخشهای دیگر تداخل میکنند و چگونه جلوه میکنند.
آفرین، تمام شد!
اکنون باید قادر باشید تا هر پروانهای را که میخواهید بکشید. اگر دوست داشتید نتیجه کارتان را به اشتراک بگذارید، آن را در بخش نظرات قرار دهید.
دیدگاهتان را بنویسید